Çocuklarımız satranç oynamalıdır çünkü, satranç sadece akıl ve zeka gelişimine destek veren bir oyun değildir. Satranç ile hedefe ulaşmak için çocuklar planlama yapar. Plan bozulduğu zaman pek çok yeni plan yapar. Tekrar tekrar yeni planlar yapar. Bu planlamalar sırasında elindeki malzemenin kıymetini anlar ve onları en etkili şekilde kullanmayı öğrenir. Rakip sorun çıkarandır, problem kaynağıdır. Rakibin zayıflıklarını arar. Rakibi yenmek için yapılan her plan ile aslında problemlere pek çok çözüm üretir. Problemlere çözüm üretildiği için günlük hayatta miniklerimiz bir problem ile karşılaştığında ondan kaçmaz, o problemi çözmeye çalışır. İlave olarak sabırlı olmayı, olaylar karşında sakin kalmayı öğrenir.

Farkındalık artar ve tüm seçenekler görülür. Karar verme yeteneği gelişir. Yanlış kararları irdelemeyi öğretir, ders çıkarma kavramı oluşur. Yenilgiyi kabul eder, tekrar mücadele etmeyi öğrenir. Rakibine saygı duyar. Hızlı ve doğru karar verme gelişir. Miniklerimiz kendine güvenmeye başlar ve nihayetinde de aralarından geleceğin satranç sporcuları çıkar..

Sonuç olarak ; sporcularımız yetişsin veya yetişmesin, çocuklarımız satranç oynayarak pek çok yönden gelişeceklerdir ve satranç, gelecekte çocuklarımızın daha donanımlı olmasına yardımcı olacaktır.